آهنگ گل ارکیده فرامرز اصلانی

 آهنگ گل ارکیده فرامرز اصلانی
شاخه ای تکیده ؛ گل ارکیده با چشمای خسته ؛ لبهای بسته

غم توی چشماش آروم نشسته شکوفه شادیش از هم گسسته آه

آشنای درده ؛ خورشیدش سرده ؛ تو قلب سردش غم لونه کرده

مهتاب عمرش در پشت پرده ؛ هر ماه سالش پائیز سرده آه

دستای ظریفش تو دست مادر ؛ پیکر نحیفش چون گل پرپر از محنت و درد آروم نداره ؛

سایه سیاهی رو بخت شومش ؛ ارکیده تنهاست زیر هجومش طوفان درد پایون نداره...

دست من و تو می تونه با هم قصری بسازه با رنگ شبنم

شکوفه ای که غمگین و سرده ؛ گل ارکیدست نمیره کم کم

بیا نذاریم گل ارکیده ؛ گلی که چهرش پاک و سپیده

که توی پائیز شاخه ایی بیده ؛ بهار ندیده ؛ بمیره کم کم

دستای ظریفش تو دست مادر ؛ پیکر نحیفش چون گل پرپر از محنت و درد آروم نداره ؛

سایه سیاهی رو بخت شومش ؛ ارکیده تنهاست زیر هجومش طوفان درد پایون نداره...